马来人原住民同归类土著

以一个粗浅的经济学例子，说明平均收入耐人寻味之处：一个小岛国如果只住着两个人，一个是坐拥一百万元的富翁，另一个是一文不名的穷光蛋，虽说该国有一半人口没钱开饭，但人均收入却是50万元。


【本刊摘自独立新闻在线陈慧思撰述】2007年12月3日，副乡村与区域发展部长再那阿比丁（Zainal Abidin）以数据论证印裔收入比土著高。他在国会下议院说，2004年各族贫穷和赤贫率是土著8.3%、印裔2.9%，华裔0.6%，而同年各族每月家庭收入数据显示，土著家庭平均月入2711元，印裔3456元，华裔4437元。

数据可以拨乱归正，也可以混淆视听，上述数据事实上没有说明我国主要族群的财富实况。第九马来西亚计划书以“土著”、“华裔”和“印裔”划分各大族群，其中“土著”涵盖马来人和原住民，虽说《联邦宪法》赋予马来人及东马（沙巴和砂拉越）原住民相同的“特殊地位”，但两者享有的资源实有天渊之别。政府计算贫穷率时，把一直被政府政策边缘化的原住民与备受眷顾的马来人同归类为“土著”，无疑遮盖社会的真实面貌。

原住民关怀中心（Centre for Orang Asli Concern）负责人柯林尼克拉斯（Colin Nicholas，右图）以一个粗浅的经济学例子，说明平均收入耐人寻味之处：一个小岛国如果只住着两个人，一个是坐拥一百万元的富翁，另一个是一文不名的穷光蛋，虽说该国有一半人口没钱开饭，但人均收入却是50万元。
因此，平均收入无法反映某一群体的贫穷状况，我国印裔的处境，无法以平均收入测量。经济学者查尔斯圣地亚哥（Charles Santiago）就指出，印裔的股权从2000年的1.5%掉到2005年的1.2%，其中大部份股权由全国第二首富阿南达（Ananda Krishnan）拥有，除却阿南达的份额，印裔大约只有0.5至0.9%的股份。

民主行动党怡保西区国会议员古拉（M.Kulasegaran）早前也曾在一篇文告中说，我国65%的印度人活在贫穷线上；占全国总人口8%的印裔，只控制我国1.2%的股权，而马来人占了20%，华人则占了40%。在印裔所占的1.2%股权之中，其中1%就由印裔首富阿南达占据。
阿南达现年68岁，根据《福布斯》的估计，阿南达的财富高达60亿美元（约马币200亿元）。阿南达的业务主要集中在亚太区，遍布东南亚、澳洲、印度和中国。除了涉足流动通讯服务的明讯，阿南达还有两家上市公司--寰宇电视和丹戎。

政策偏颇 土著分贵贱
经济学者查尔斯圣地亚哥认为，把原住民和马来人混为一谈，是官方贫穷家庭数字的关键疑点。贫困的东马原住民肯定拉底了“土著”的家庭月均收入，为此他质疑“马来人最。。。”

根据第九马来西亚计划中2004年的数据，土著高居我国赤贫和贫穷率榜首，赤贫人口有1.9%、贫穷人口有8.3%；其次是印裔，赤贫人口达0.3%、贫穷人口达2.9%；华裔族群中则有0.1%赤贫人口，以及0.6%贫穷人口。必须注意的是，“土著”涵盖了马来人及沙巴、砂拉越和半岛的原住民；原住民享有的优惠，与马来人的落差很大，东马许多原住民甚至活在没有水电供应的环境中。因此，把马来人和原住民混为一谈的所谓“土著贫穷率和赤贫率”肯定无法实际反映马来人的处境。

过去一直走在原住民人权路上的柯林认为，官方数字匪夷所思，政府把“土著”当作一个族群（ethnic group），是“非常错误”的，因为原住民虽贵为“土著”，但向来没法与马来人同享土著特权；反之，原住民人权遭蚕食的状况时而有之。
柯林说：“因此有人说，土著分成三种，马来人是第一等土著，沙巴和砂拉越的原住民是第二等土著、西马的原住民则是第三等土著。”

他表示，根据1970年推行的新经济政策，马来人、沙巴和砂拉越的原住民及西马原住民都归类为“土著”（Bumiputra），但他们的权利有巨大差距；譬如，原住民的土地可轻易地被财团占为己有，不过马来人的土地不易转手，且马来人可透过垦殖地计划联邦土地发展局计划（Felda）取得土地。此外，原住民也没有从固打制中获益，原住民事务局（Jabatan Orang Asli）甚至由非原住民管理。

西马75%原住民贫穷
柯林认为，官方数字把马来人和原住民包揽一块儿，无异于隐瞒实情，因为超过75%的西马原住民生活在贫穷线上，其中三分之一还是赤贫人士。他说：“原住民的收入每个月都有变化，这个月是雨季，属于艰难的时期，他们大概只可挣得100元左右。”
根据第九马来西亚计划书，2005年的人口有2675万人，其中2436万人是公民。在2436名公民之中，1606万人是土著，占总人口64.9%；615万人是华人，占总人口25.3%；183万人是印度人，占总人口7.5%，其他族群有32万人。

第九马来西亚计划书和我国统计局（Jabatan Statistik）的人口报告都没有详细说明“土著”大伞下的各族人口。我国原住民人口并不少，全马原住民总人口相当于第三大族群印裔的人口。
砂拉越和沙巴的人口分别在230万至250万左右，根据统计局2000年人口统计，伊班族（Iban）就占了砂拉越总人口的30.1%；卡达山族（Kadazan Dusun）和巴瑶族（Bajau）总共占沙巴州总人口的35.7%。换言之，两州的主要原住民人口就达到150万人。

36.4%印度人从事底薪行业
兴都权利行动力量（HINDRAF）在11月25日号召了三万印度人走上街头，为己身权益呛声之后，政府机构、国大党领袖接连在主流媒体极力打造“印裔不贫穷”的印象。除了副乡村与区域发展部长在国会下议院以家庭平均月收和贫穷率论证印裔收入比土著高，首相阿都拉巴达威也在12月1日宣称“政府为印裔尽心尽力”（government doing its best for Indians），驳斥印裔遭边缘化的说法。

国大党主席三美威鲁（Samy Vellu）否认印裔被边缘化，且在12月9日大谈反映“印裔成功”的数字，包括原先60%在园丘工作的印裔，目前已有80%人口迁移到城市、印裔失业率仅3.1%、印裔专业人士和经理占劳动人口11.5%、副教授、讲师和护士占19.4%、印裔平均月入3456元等等。

三美威鲁的数据与第九马来西亚计划书的数据无异，只是经济学者从这串数据中看到的，是印度人的困境，而非印度人的成功故事。

第九马来西亚计划报告书显示，印裔家庭平均月收和贫穷率皆比土著高，但由于“土著”涵盖巫裔和原住民，无法为人透视各族人民的真实处境；印裔社群巨大的贫富鸿沟也令大部份印裔的困境被掩埋在亮眼的家庭平均收入中，经济学者唯有从其它数据中寻端倪。

查尔斯圣地亚哥引用第九马来西亚计划书的2005年数据指出，20.1%印度人从事种植业、机械操作和装备工作，另有16.3%印度人从事没有任何技能需求的“基础行业”（elementary occupations）；换言之，有36.4%印度人从事底薪行业。在三大比较族群中，从事上述两个低薪范畴工作的印度人比例最高，土著次之（25.4%），华人居下（19.1%）。

一般人的印象是，许多印度人投身高薪专业领域，社会上许多医生、律师都是印裔脸孔，但实际上印裔族群的专业人士比例是三大族群中最低。根据第九马来西亚计划，专业人士占印裔劳动人口的5.2%，共有4万4100人，仅占我国专业人士总数的8.2%。土著专业人士占土著劳动人口的6.1%，共有31万4200人，占我国专业人士总数的58.5%；华裔专业人士占华裔劳动人口的5.8%，共有17万1300人，占我国专业人士总数的31.9%。

印裔自杀率各族最高
此外，圣地亚哥也指出，印裔律师、医生等专业人士比例已逐年下降；在1980年代，印裔医生原占各族医生总数的41.7%，但到了2005年，印裔医生已下跌到26.6%；印裔律师也从1980年代的35.4%的高比例，下滑到2005年的24.1%。

圣地亚哥也透露，国内有30%印度人没有住处、10万个印度人当中有21.1人自杀，是我国自杀率最高的族群。他进一步披露，我国有七万印度人没有报生纸、没有身份证，因此没有机会享有国民福利，比如接受教育和获享医疗服务。圣地亚哥没有进一步证实上述说法，但他表示，的确有许多土生土长的印度人没有报生纸和身份证，确切数字可能超过七万人。

他指出，单从表面上的生活成本数字，没法评比各族的贫穷率，因为马来人可在一定程度上享受国家扶助，而且其他族群的生活成本要比马来人高。他举例，在教育方面，政府开办全宿学校（Sekolah Asrama），解决贫困巫裔学生的教育问题，巫裔学生也可申请国州政府或国油等官联公司奖学金在国内外大学深造；在房屋方面，土著较易申请到廉价屋，购屋也享有土著优惠，反之其他族群则没法享有类似福利。

415元可供一家吃营养餐？
我国的贫穷率计算法一向有争议，韩德森（Jeffrey Henderson）等人在2002年发表的《马来西亚的经济治国和贫穷下降》学术论文中指出，我国的贫穷线指数的计算方式，单以衣食住行基本生活所需作准，没有纳入其它方面的考量。作者也提及，在贫穷研究中，详细、分析性的资料尤其重要，可是，我国缺乏有关贫穷的特性方面的资料。

根据第九马来西亚计划，我国的赤贫家庭数目已从9万1700户减低到6万7300户。在2004年，土著的赤贫家庭比率达1.9%、华人赤贫家庭则占0.1%、印度人占0.3%。可是，数据说真话了吗？
我国在2005年重新调整沿用自1977年的贫穷线收入（Poverty Line Income），把贫穷线收入定在每户家庭月入691元、赤贫线收入定在415元。这个收入且是以每户家庭4.5个成员作为计算单位，换言之，“赤贫人士”是以每月收入少于93元界定，贫穷人士则是月入少于155元的国民。
官方的计算方式非常令人疑惑。在20分钱可以买一碗辣沙面条的1977年，我国的贫穷线收入是588元、赤贫线收入是294元，在三、四元才能买一碗辣沙面条的今天，贫穷线收入竟只增加103元，赤贫线收入则只增121元。

第九马来西亚报告宣称，重新计算赤贫线收入时已征询营养师、食疗师和专业医生的意见，415元已足以让一个家庭享有均衡营养，包括吃到谷麦产品、鸡、蛋、鱼、牛奶、油、脂肪、糖、蔬菜、水果和豆类。我国只以“食”作为制定赤贫线收入的准绳，没有把“衣、住、行”上的开支纳入考量，贫穷线收入则把“衣、住、行”也纳入考量。值得关注的是，纵使纳入“衣、住、行”方面的开销，贫穷线收入也只比单单计算食物开销的赤贫线收入高出276元。

各族收入鸿沟持续扩大
虽说一般的印象是，贫穷和赤贫线收入被低估了，但贫穷和赤贫比率仍比1977年明显提高。根据第九来西亚计划，2005年的贫穷率是5.7%（1977年：4.4%）、赤贫率是1.2%（0.7%）。
按照上述计算基础，赤贫比率尚有攀升的趋势，实际赤贫数字恐怕是个令人吃惊的数字。2004年，赤贫比率为1.2%，比1977年的0.7%高出0.5%。第九马来西亚计划也提及，各族和族群之中的收入失衡现象有恶化趋势，各族的收入差距也持续扩大。

此外，政府也在第九马来西亚计划书中承认，各州和区之间依旧存在巨大的贫富差距。计划书指出，经济成长是收入和生活素质提升的刺激因素，可是它没有确保社会上所有人皆可公平共享成长的好处。

三万原先任命似地日以继夜在园丘和工厂默默工作的印度人，冒着被警察逮捕的危险，在11月25日当天走上街头发出由衷的怒吼；他们从“36.4%从事低薪行业的印度人”的数据中走来、从每日缠身的苦难中走来，可是，只一会儿他们的声音又被官方数据淹没。

官方界定赤贫线收入的方式，到种族的分类都出现争议，乃至一族当中的贫富悬殊状况被模糊化，因此，官方数字说真话了吗？宣称自己有双大耳朵的首相阿都拉，确定自己听见真话了吗？

埋伏偏僻路·围殴受害者 飙车党抢钱

■ 飙车族党匪人多势众，受害者无从反抗。

（北海23日讯）飙车党匪成群结队，目无法纪,光天化日在北海道路猎物进行掠夺及围殴受害者！
据了解，这个月以来当地居民已目击3宗类似掠夺及围殴受害者案件，逐向北海甘榜新芭乡村发展暨治安委员会主席准拿督陈炳安反映。

居民外劳被劫
目击者声称，北海外环公路双溪浮油路段成飙车族猎物地点，邻近居民及外劳成为抢劫案的受害者。陈炳安村长指出，部份被劫的居民或亲自目睹案发过程的居民，心里都感到害怕及担忧，因而拨电向他诉说，反映事情的经过。

他表示，飙车党徒为所欲为，当街抢劫及殴打猎物，居民投诉称甚至见到一名越南外劳被攻击受伤后，很无助的逃离现场奔至附近房屋区求助。他表示，据居民透露这一整群的飙车族，多数会在星期日下午期间出现，以数十辆摩托车成群结队，在北海外环公路双溪浮油大道路段或附近小路尤其是油站旁偏僻小路等待猎物。

恃人多势众
村长说，他们虽然没有以刀、利器或其他武器抢劫，然而，一整班人的气势，足以吓坏居民及外劳，人多势众下无从反抗。“案件发生已有两三个星期，这群人通常会在星期日下午时候出现，相信他们并非本地人，而且抢劫的对象主要是外劳，尤其是手提电话及身上的款项，其中也有不少的华裔被劫。”村长说，他会在近期内向遭抢劫的人士及以目击者了解情况，也希望他们能够主动的与他联络，以便对事情了解，寻以对策解决。

■ 油站旁转入怡园的小巷，飙车族党匪频出现。

陈炳安促仿效槟岛安装电眼
陈炳安促请警方，在星期日下午时段，加强在黑龙园及油站旁小路的巡逻工作，以吓阻匪徒。
他也建议，槟岛即已安装闭路电视视察区内的安全，而且效果是相当清晰良好。
“因此威省一带若有类似的措施，也应在属于罪案黑区的地点安装，当中包括了双溪浮油黑龙园前路段。”他也促请邻邻近居民及该地区的交通使用者，在使用该路段时，提高警惕，以策安全。

這是什麽社會

SMS 消息：北海sbrg jaya 泳池前面晚上会有一批马来人趁你减速时，用车挡你去路并骑摩托围着你打破玻璃，拖你下车打抢抢车，已多人被打抢，请大家小心。

請問您有收到嗎？告訴您，這是真的。前幾天，我孩子的朋友出院了。

這是警方的報案存底。點擊照片就可以看得更清楚。

Selamat Hari Raya Aidilfitri

Saya dan isteri saya mengucapkan Selamat Hari Raya Aidilfitri, Maaf Zahir Batin kepada semua rakyat Malaysia, khususnya kepada yang beragama Islam.

Saya minta maaf kerana pada tahun ini saya tidak dapat merayakan Aidilfitri bersama-sama dengan mengadakan rumah terbuka seperti biasa. Saya juga ingin meminta maaf kerana tidak dapat menerima pelawat sepanjang berada di Institut Jantung Negara atas nasihat doktor.

Bagaimanapun saya dan isteri saya ingin mengambil kesempatan ini untuk mengucapkan terimakasih kepada semua yang telah mendoakan kesihatan saya agar cepat pulih.

Kami berdua juga ingin menyampaikan penghargaan kepada semua yang telah menghantar ucapan selamat, yang telah mengadakan solat hajat serta majlis doa selamat untuk kesihatan saya.

Alhamdulillah keadaan kesihatan saya bertambah baik berkat doa yang dipohon serta usaha yang dilakukan semua doktor pakar yang terlibat serta staf-staf perubatan IJN.

Di sini saya dan isteri saya juga merakamkan ucapan terima kasih serta penghargaan kami kepada kesemua mereka yang telah berkorban masa dan tenaga sepanjang bulan Ramadhan untuk berusaha memulihkan kesihatan saya. Tidak mungkin kami dapat membalas segala usaha ini. Namun saya dan isteri sentiasa berdoa agar semua yang dilakukan dibalas dengan keberkatan dan dirahmati Allah s.w.t.

Sekali lagi saya dan isteri saya mengucapkan Selamat Hari Raya Aidilfitri, Maaf Zahir Batin.

Dr Mahathir bin Mohamad

Dr Siti Hasmah Mohd Ali

1 Syawal 1428 Hijrah

我國官員的腦袋還停留在......童年！

即不經濟、亦不環保。

之前曾網羅入“部落”。提高產能，降低成本。以現今世紀，竟然我們的官員還嚮往童年時的情景。“清晨擠奶、黃昏放牛；任牛流蕩、牛糞當柴”。造就了今天“放牛？得！養豬？唔得！”。 當年還可以看到很多官方卡車及抓牛隊伍出入卜干載牛，請問現在您還有看到嗎？

與車爭道、隨地拉糞……威省多區牛群遊蕩。官員您怎麽說？

■“牛兄牛姐”沒上交通規則課程，不懂“紅黃綠燈”為何物，亂闖橫行。

（大山腳訊）威省多個地區出現牛群“逛街”、隨地拉糞、社區草場變成養牛場，甚至出現牛車爭道的情景。

民主行動黨公共設施與交通局主任陳宗興說，威中寶玉花園居民投訴，指養牛業者在該區組屋毗鄰約20呎處，圍築籬笆來飼養牛隻。由於該牛棚靠近組屋，導致該座組屋居民，必須日以繼夜地忍受牛隻所排放的糞便臭味。甘榜畜牧業者任由牛群遊蕩陳宗興也說，在威南新邦安拔賜福園組屋區的草場上，由於附近甘榜畜牧業者任由牛群遊蕩，以致這片原本是該區居民休閒玩樂的草場，遍佈牛糞，居民們被逼在遍地牛糞的草場踢球。他說，維持公共場所清潔衛生是國民的共同責任，而塑造一個舒適乾淨的生活環境，需要大家配合之外，當局的執法能力與行動更是不可或缺。

■在大山腳川流園，業者在社區後巷的鐵道局土地上，飼養了約50頭牛羊，所帶來的糞臭味，令居民難以忍受！

同樣的事情也發生在威南峇都交灣體育館旁的馬路上，有超過50隻牛隻浩浩蕩蕩在大道上漫步。

■牛群所經之處理遺留下一堆堆的‘黑金’，誰來負責善後？

■牛隻影響了道路使用者的行駛安全，誰該負責任？

■當局有必要尋求一個方案，解決這些問題。

■在威南峇都交灣體育館旁的路上，有逾50牛隻天天在遊蕩，及留下滿地糞便。

他說，基於環境清潔衛生及道路使用者的安全考量，他吁請當局規範畜牧業者必須在適當地點建搭牛棚，所有牛隻都必須在有圍籬的範圍裏活動，絕不允許漫步在道路上。

無知! 無知!! 絕對無知!!!

1。骨痛熱症 的 傳染蚊子 是 黑斑蚊。
2。黑斑蚊 只 滋長在 清潔靜止的水。
3。清潔靜止的水 是在家裏的花盆、無蓋儲水器裏頭。
4。骯髒的水溝 不會 滋長 黑斑蚊。
5。黑斑蚊 不會 附屬在 樹木、茅草堆中。

黑斑蚊 = 活在您家中
其他蚊 = 沒骨痛熱症

該是誰幫誰

更新：2007年10月4日

副首相拿督斯里納吉這次是以更厚的草皮蓋覆問題，内裏的燃燒還是會在年底爆發的。看看吧！

產能增加=成本降低

哪裏來的道理要農民降低產能！

牧牛人不懂增加產能，採用戶外自然畜牧成長法，所以牛肉貴。

政府的根本原則就是要扶助農民增加產能，降低成本。可惜現在欺負人了。

政府真的是在開倒車，室内人工培養的畜牧法還要被壓制。這道理一變，難怪現今樣樣都起價，大家都要買貴貨。更何況這些大部分的產品都往外銷，是想增加外匯也不可以增加本國人民的負擔呀。可憐的鄰國人也要陪我們吃貴豬肉咯。

馬六甲的第一任元首是華人。是州元首噢！
可惜卻被吉祥破壞了祥樣。自己掌不下馬六甲，成壞事，雙手拱上 還安奴，如今.... 養豬還被限豬口。

還我祥樣來！真是豬頭又豬腦！

您這次還要來檳城 “探吃”？請您吃豬扒啦！

願各位

事順利

... ... ... ... ... ...

以下是：
單方向組織，單方向溝通，單方向目標；
單相情願，自圓其説者。
... ... ... ... ... ...

甲州養豬場關閉風波不滿減產進度監督小組週四行動

阿布瑟曼（中）與甲州養豬課題監督小組成員，召開記者會，並強調該小組將不再妥協。

（馬六甲1日訊）基于不滿意豬農減產進度，甲州養豬課題監督小組主任拿督威拉阿布瑟曼強調，該小組將不再妥協，決定于本月4日期限屆滿當天，採取行動。他說，從減產進度結果看來，他認為豬農沒誠意與州政府解決豬農事件，因此該小組絕不再妥協，將在期限屆滿時展開行動。

當詢及州政府將採取怎樣的行動，抑或展開毀豬行動時，阿布瑟曼說，該小組只負責監督工作，要採取什么行動並不是小組權限，但在4日當天，自然會有所行動。

豬農沒誠意配合
他強調，政府早在2003年警告，巴也明光不適合養豬業，加上養豬業造成種種污染問題，這問題存在已久。再者，他說，截至昨日，甲州還剩11萬1920隻豬隻，比目標的4萬8000隻還遠。
“從這數據看來，豬農沒誠意配合政府行動，而且我們相信，部分豬隻是被移到巴也明光，進而導致從巴也明光新村造成的污染，更嚴重及明顯。”

阿布瑟曼今早在馬日丹那巫統黨所，與數名小組成員及州議員，為豬農減產進度召開會議后，在記者會這么說。 在場者包括人力資源、衛生與消費人事務委員會主席拿督卡林蘇來曼、林魯區州議員阿都阿茲等。

他說，從上月4日至30日之間，尚存及計劃銷出的豬隻數量如下；
母豬：1萬4625隻，銷出1945隻；
公豬：685隻，銷出56隻；
肉豬：3萬5131隻，銷出1萬8418；
小豬：9萬5501隻，銷出1萬3603隻；

不過，他說，至昨日為止，剩下

母豬有1萬2680隻、
公豬629隻、
肉豬1萬6713隻，
小豬8萬1898隻。

都是豬頭又豬腦！

政府該幫豬農蓋化糞池來解決味道才是好。該是誰幫誰的時候了。

Syndrome Hujung Bulan - Satu Penyakit

Kaum Cina lebih faham apakah syndrome hujung bulan.

Syndrome ini selalunya menyebabkan kaum Cina terpaksa menabur lebih. Menabur lebih untuk pejabat-pejabat awam, kaki-tangan kaki-tangan kerajaan, terutama nya kepada pegawai-pegawai penguatkuasaan.

Kaum Cina lebih rela menghulur kepada si penyakit-penyakit syndrome ini demi dapat menlanjutkan mata pencarian harian mereka, mengangap ia seumpama bayar cukai penghujung bulan yang selalunya tidak dapat di elakkan.

Dan kepada sesiapa yang mengidap penyakit syndrome ini, tiada ubat untuknya, kerana ketagihan itu tak menahankan, lebih teruk dari penagihan dadah.

Kerana enggan mencemarkan nama pasukan atas penagihan sendiri,
Kerana dapat mengelakkan dari kerja-kerja pengurusan pentadbiran dan menyiapkan lapuran-lapuran tulisan,
Kerana ia lebih senang melupuskan barang-barang hasilan tanpa membajir ruang-ruang simpanan.
Kerana ia tidak perlu dapat akuan perlupusan dari makhamah.

Maka segala giat pembuangan penagihan ini dapat dilaksanakan dengan tanpa menunjukkan pengenalan seperti pakaian seragam, atau kad penguatkuasaan.

Banyak ia boleh buat kalau nak bagi hilang penagihan ini, di tempat-tempat orang awam seperti di pasar-pasar siang, di pasar-pasar malam, dan juga di tempat pengunjungan. Banyak ia dapat cekit, dari penjual ubat gamat, dari penjual jam tangan tiruan, dari penjaja orang pendatang, dari penjual cekera padat.

Tetapi janganlah sampai menamatkan mata pencarian mereka, maka akan mereka mengamuklah. Ini akibatnya. Seramai 500 dan lebih orang-orang kampong menyekat dan menahan si penagih dari memungut hasilan nya, pada tengah hari semalam di Pasar Appolo, Jalan Raja Uda, Butterworth.

Pegawai Penguatkuasa ini tidak berpangkat, bukan dari cawangan pencegah maksiat, bukan dari cawangan pencegah jenayah, ia pun bukan dari cawangan cawangan khas yang tidak perlu memakai pakaian seragam sewaktu mejalankan tugas, ia cuma dari bahagian pekerjaan am (GD), rumah nya tidak lebih dari 200 meter jauhnya dari tempat kejadian, berseluar pendek dengan kasut sliper, tetapi lengkap dengan gari dan pistol dalam poket sakunya.

Lihat gambar di bawah.




Yang sandar di kereta peronda itu "ia" lah.


Soalan: Berapakan serbuan yang telah di buat, berapakah lapuran bertulis telah di sempurnakan? Berapakah hasil serbuan telah di mansohkan tanpa ketahuan Pihak Hakim?

Feri Pulau Pinang

Apabila kita kekalkan tradisi,
maka kekalkanlah juga
segala pahit manis yang setanding dengan nya.

Feri Pulau Pinang, (sebenarnya Pulau Angsa tu)

Bilakah penumpang dapat dihormati sebagai pelanggan.

Air hujan melimpah, bumbong bocor,
Bangku yang basah, badan kuyup,
Bilakah semua angkara budaya penjajah ini, akan tamat?
Bukankah kita bayar untuk kemudahan yang, kita guna?

Mula dengan 40sen seorang, kemudian 70sen diminta,
Sekarang dinaiki pula tambang sehingga 120sen seorang,
Janjian mu akan tingkatkan muthu perkhidmatan,
Tetapi apa dah jadi sekarang... Tengok Lah!
Pengurusan mudah lupa... Tidak a Pak Lah!

Kalau nak kerja, temuilah dengan janji-janji mu,
Kalau malas nak kerja, pergi mamp*s lah aku tak peduli mu.
Kenapa masih bergayut kat tiang kerusi tu,
Awam bukan awam, Kerajaan bukan kerajaan, Siapa kau itu.

Tang gambar tu,
terkandung juga haribulan and waktu...
cuma kalaulah anda ber'IQ tinggi...

Budaya Kerja Rapid Penang

Tuan Pengerus yang Besar Rapid Penang,

Selamat Pagi Tuan,

Oleh kerana Tuan biarkan kotak email Tuan yang penuh tanpa dibaca, maka saya terpaksa tujukan pandangan saya ini melalui blog lah.

Saya ambil kesempatan disini, demi untuk meninggikan prestasi kerja dan imej bangsa dan negara, ingin memaklumkan tuan tentang budaya kerja pemandu-pemandu rapid penang baru ini. Tak sampai sebulan beroperasi, sila kekalkan kualiti kerja kita, jangan biarkan nya merosot.

Kompani baru, pekerja lama, tabiat lama...

1. Budaya Tidur Semasa Kerja

Haribulan: 13hb Sep 2007
Masa: 4.00pm
Tempat: Hub Weld Quay
Nombor Bas: U202
Nombor Kenderaan: PHJ512

(Sila klik atas gambar untuk foto yang lebih jelas)

Saya dalam perjalanan dari Weld Quay ke Paya Terubong, lebih kurang pada pukul 3.55 petang, apabila saya sampai di hub weld quay, bas U202 dengan injin hidup dan hawa dingin terpasang, tetapi pemandunya tidur di atas tempat pemandu shiok sedap dengan hawa dingin.

Saya hanya dapat meneruskan perjalanan saya pada pukul 4.30 petang apabila bas U202 lain tiba.

Kita tak sepatutnya terima Budaya Tidur Semasa Kerja di syarikat Rapid Penang yang baru tubuh ini. Ia menjatuhkan imej Bangsa dan Negara kita didepan kancamata Pengunjung dan Orang Ramai. Sesuata budaya yang tak sihat untuk semua.

Telah dan dengan kesempatan ni, saya ingin memaklumkan kepada pihak Tuan,

A. Pakaian Seragam
Adakah Pakaian Seragam Syarikat Rapid Penang telah Rosak atau habisan stok?
Kenapa si pemandu bas dan kaki-tangan am (pengawal) di hub Weld Quay tidak memakai lagi?
Saya nampak seakan-akan sesiapa pun bileh memendu bas kita ini, dengan T-Shirt kedai pelancungan swasta, dengan baju buruk terkoyak, bermacam-macam.

B. Pencemaran Bunyi
1. Kerana bunyi injin bas and injin aircon adalah amat kuat sekali, maka si pemandu telah meninggikan alat pembesar radio supaya si Pemandu dapat mendengarnya di bahagian depan. Bunyi ini mencemarkan dan mengganggu Pengguna bas, sehingga bunyi loceng pun tidak dapat kedengaran apabila ditekan.

2. Menaiki Bas ke Paya Terubong se akan-akan menaiki bas ke Thaipusam, bising dengan lagu-lagu and bisikan DJ radio India.

3. Menaiki bas ke arah Bayan Lepas pula seolah-olah menghadiri Kenduri di Kampong, beraya lah pula.

C. Beg Pakaian and Sarong Minuman Plastik di gantung di tempat orang ramai.
1. Pengawal perlepasan bas letak saja air kopi yang minum separuh di tiang-tiang perhentian bas.

(Sila klik atas gambar untuk foto yang lebih jelas)

Adakah patut nya Pihak Syarikat Tuan menyediakan tempat rehat untuk pemandu dan katitangan-kakitangan sumbangan supaya Pandangan pedih mata ini dapat di atasi ?

Sekian. Salam Sejahtera.

Adalah saya,

MAT Seberang

Lima puluh tahun terang bulan terbarai

DARI JELEBU
Hishamuddin Rais

Ha ha ha…. Semuanya sedang terbarai. Retak, pecah akhirnya terbarai. Ketika saya menulis ini muzik latar yang mengiringi ketikan jari saya di lap top ialah putaran muzik Memula Moon versi paling terbaru. Ini versi rap rock parodi counter culture yang cool lagi menggiurkan.Tiga helai bulu ari dan tiga helai janggut untuk anak muda yang merekonstruksi Memula Moon.

Memula Moon a.k.a Terang Bulan a.k.a Negaraku a.k.a Negara Kuku kini menjadi top hit yang hampir mencecah satu juta pendengar dan puluhan ribu memberi komen. Angka-angka ini kelihatan terus melonjak. Ratusan ribu Mak Cik Felda dan Pak Cik Teksi, di seluruh negara – dari Perlis hingga ke Mersing yang tidak ‘connected’ sedang tertanya-tanya – Negara Kuku itu apa? Tiga helai lagi bulu ari untuk Namewee.

Saya telah lupa entah berapa kali saya telah menulis tentang lagu Terang Bulan ini. Semenjak saya di Universiti Malaya dalam tahun 70-an lagi saya telah menulis dan menerangkan apakah dia si Terang Bulan. Saya tidak akan lupa bagaimana Concorong Republik Indonesia Bung Karno telah memainkan lagu Terang Bulan ketika Konfrontasi (1963-64). Terang Bulan dimainkan di concorong. Concorong? Apakah jadahnya concorong ini? Untuk mereka yang lahir pada zaman Firaun, concorong adalah perkataan Melayu untuk radio. Perkataan ini telah saya pelajari sebelum saya belajar sains dan matematik dalam Bahasa Inggeris.

Bung Karno memainkan lagu Terang Bulan di Radio Republik Indonesia untuk memperlekehkan Tengku Abdul Rahman seorang budak suruhan Inggeris yang tidak berupaya membuat lagu kebangsaan sendiri. Memang tepat anggapan Bung Karno ini. Bagaimana sebuah negara yang menggelar diri mereka – merdeka – tetapi lagu kebangsaan pun diciplak.Ha ha ha. Selama 50 tahun penciplakan ini telah disorok di bawah kopek United Malay National Organisations. Betapa besar pun kopek Rafidah dan kopek Shahrizat, penciplakan ini akhirnya diketahui umum. Memula Moon akhirnya tertonjol keluar apabila kopek-kopek United Malay National Organisations yang semakin mengecut.

Pada satu ketika dahulu lagu Terang Bulan opps... Negara-ku ini dimainkan di panggung wayang. Ini pun ketika saya belum belajar sains dan matematik dalam Bahasa Inggeris. Awalnya Terang Bulan dimainkan sebelum filem bermula. Kami kanak-kanak seperti biasa dibuli agar bangun berdiri – kunoon –sebagai contoh rakyat patriotik. Kemudian, entah apa berlaku Terang Bulan dimainkan apabila filem selesai diputar. Akhirnya hingga ke hari ini satu hampeh pun tidak ada lagi. Warga telah bosan dengan Terang Bulan.

Sebenarnya pada ketika itu dalam panggung wayang tidak sesiapa yang ambil pot apabila Terang Bulan berbunyi dan bendera Star and Stripes opps salah lagi... apabila bendera Tanah Melayu berkibar. Kami anak-anak sekolah sahaja yang berdiri kerana takut (sic) kalau-kalau cikgu ada sama di dalam panggung. Pak Cik, abang dan kakak langsung tidak ambil pot apabila Terang Bulan berbunyi.Semua ini berlaku ketika beberapa tahun sesudah British meninggalkan Tanah Melayu. Ini di era Firaun belum menjadi Firaun. Ini di zaman surat beranak Mahathir masih ditulis ‘son of Kutty’. Ini sebelum Razak Hussein dapat berkenalan dengan Sarimah. Ini pada zaman ada joget lambak selepas perkahwinan anak wakil rakyat Pas.

Zaman yang saya katakan ini ialah zaman sebelum kita semua boleh menggoogle. Zaman sebelum Mahazalim dan Mahafiraun menjadi santapan bacaan. Zaman sebelum blog wujud dan menyusahkan Utusan Malaysia dan RTM.

Kini kita telah memasuki zaman pasca moden. Semuanya boleh. Naratif induk tentang dunia ini di wujudkan oleh tuhan dalam masa tujuh hari telah dipersoalkan. Meta naratif tentang Adam dan Hawa hanya dilihat sebagai metafora. Semua naratif boleh dipersoalkan. Semua naratif telah berkecai dan terbarai. Tidak wujud lagi pemusatan hegemoni naratif yang menjadi ikutan umat manusia. Kita semua telah ‘connected’- manusia pasca moden hanya perlu menggoogle untuk mengetahui apa sahaja maklumat dalam dunia ini.

Kerana itu saya dapat mengetahui bahawa Terang Bulan, Negara-ku, Negara Kuku berasal dari lagu Memula Moon. Jika tidak percaya apa yang saya tulis sila google perkataan Memula Moon. Tidak percaya lagi? Sila google perkataan Negara-ku. Masih was-was, sila lawati YouTube. Di sini dapat dilihat bukti-bukti sahih tentang asal-usul Negara Kuku. Bukti ini boleh kita semua dapati tanpa perlu berhubung dengan Gani Patail atau merasuah sesiapa untuk mendengar alunan gesekan biola Memula Moon.

Ha ha ha. Lima puluh tahun Projek Malaysia telah terbukti semakin gagal. Apa yang sedang kita semua lihat dan baca hari ini adalah manifestasi dari kegagalan Projek Malaysia. Projek Malaysia ini tidak bertiang, tidak berpaksi dengan kebenaran. Projek Malaysia tidak berdiri di atas fakta sejarah. Projek Malaysia berdasarkan kong kali kong dan klentong demi klentong. Tutup lubang gali lubang.

BUKTI PERTAMA – Malaysia BUKAN 50 tahun. Hari Malaysia BUKAN 31 Ogos. Projek Malaysia bermula pada 16 September 1963. Sila google untuk kesahihan fakta ini. Jika TIDAK percaya sila pergi tanya Mat Sabah atau Minah Sarawak. Dua wilayah ini memasuki Malaysia pada 16 September 1963 BUKAN 31 Ogos 1957.

BUKTI KEDUA - Tuntutan MERDEKA adalah projek dan tuntutan Persatuan Kebangsaan Melayu Malaya (PKMM). Merdeka BUKAN projek United Malay National Organisations. Projek United Malay Organisations ialah – HIDUP Melayu (macamlah Tanah Melayu tak ada oksigen).

BUKTI KETIGA - Kemerdekaan dicapai tanpa tumpah darah. BOHONG. Penyokong dan anggota Parti Komunis Malaya, PKMM, Angakatan Pemuda Insaf (API), Angkatan Wanita Sedar (AWAS), Hisbul Muslimin, Malayan Democratic Union adalah di antara ribuan anak bangsa yang telah mengangkat senjata melawan penjajah British.

BUKTI KEEMPAT – Lagu Negara-ku bukan lagu hasil ciptaan warga Tanah Melayu. Lagu ini adalah ciptaan penyair dan komposer Perancis yang bernama Pierre Jean Berager yang lahir pada kurun ke-19. Beliau yang menulis muzik lagu Memula Moon a.k.a Negara-ku.

BUKTI KELIMA - Warna bendera Malaysia yang wujud hari ini tidak ada sangkut paut dengan budaya dan asas bumi ini. Bendera yang ada pada hari ini adalah ciplakkan dari bendera Amerika Syarikat. Bendera Langkasuka tamadun Melayu di Lembah Bujang ialah Merah Putih. Warna merah putih ini berkibar sebagai bendera negara Indonesia, Singapura dan dipakai oleh United Malay National Organisations sendiri.

Ha ha ha. Semuanya terbarai kerana kita semua boleh menggoogle, membaca, menulis dan menonton laman-laman web tanpa disaring oleh hegemoni daulah. Terima kasih Ronald Reagan yang telah menghadiahkan internet kepada dunia. Tiga helai bulu ari untuk arwah Ronald Reagan.

Justeru jangan hairan kenapa bendera Malaysia hari ini tidak berkibar. Dirotan, dipaksa dan disaman pun orang ramai TIDAK ambil pot. Rakyat telah muak dengan pembohongan demi pembohongan. Projek Malaysia yang penuh dengan klentong telah kelihatan gagal. Naratif Malaysia kini sedang dicabar oleh maklumat-maklumat yang bergantang-gantang keluar dari internet.

United Malay National Organisations yang terus bersikap esklusif dan possesive tentang Merdeka kelihatan terpencil bersendirian. Mereka memukul gendang maka mereka sahajalah yang berongeng. Sikap dan perangai United Malay National Organisations yang eksklusif dan tidak demokratik ini pasti akhirnya akan membosankan rakyat Sabah dan Sarawak. Tidak menghairankan satu ketika nanti rakyat Sabah dan Sarawak akan menghidupkan kembali cita-cita asal perjuangan mereka untuk menubuhkan negara merdeka Kalimantan Utara – penyatuan Sabah Sarawak dan Brunei. Fakta Kalimantan Utara ini juga telah cuba disorokkan di bawah kopek. Tetapi dengan wujudnya internet semua fakta akan muncul dengan bantuan Pak Cik saya yang bernama Lebai Google bin Mat Yahoo.

Bila rap Terang Bulan terus berputar di lap top saya tersenyum puas. Saman? Tangkap anak muda yang mengkonstruk Memula Moon? Rotan dia? Masukkan dalam penjara? Poorah. Hanya seorang sahaja yang berhak menyaman iaitu manusia yang bernama Pierre Jean Berager. Saman dari kaum keluarga Jean Beranger wajib disampaikan kepada sesiapa sahaja rakyat Malaysia yang masih menganggap lagu Memula Moon ini sebagai lagu Negara-ku.

Apakah saya seorang pengkhianat bangsa kerana menulis perkara-perkara ini? Apakah saya tidak patriotik? Sila google dan baca apa kata Mark Twain tentang patriotik. Pengkhianat bangsa? Dalam negara yang penuh dengan klentong, penipuan dan pembohongan bercakap benar adalah tindakan yang revolusioner.

Gedung dan kedai

DARI JELEBU
Hishamuddin Rais

Ketika saya bersekolah rendah dulu saya telah diajar oleh Mister Manjeet Singh yang lulus dari kolej perguruan Kirby, United Kingdom. Guru darjah saya ini dihantar ke sana ketika Tanah Melayu masih dalam jajahan British. Kami dalam darjah 3 merasa bertuah mendapat guru hebat seperti Mister Manjeet. Dari Mister Manjeet kami anak-anak murid dapat melihat duit syiling dan duit penny. Kami cukup gembira bercampur hairan apabila dapat melihat rupa duit orang putih dari luar negara.Ada satu perkara yang di kesahkan oleh Mister Manjeet. Kesah ini cukup menakjubkan kami. Kesah ini tentang kota London yang memiliki gedung membeli-belah yang cukup besar dan luas. Kami anak sekolah dari Jelebu hanya tercengang melopong mendengar. Kami tidak tahu dan tidak dapat menggambarkan betapa besarnya gedung membeli-belah di kota London itu.

Mengikut Mister Manjeet, dalam gedung ini semua ada. Apa sahaja barang yang diperlukan semua dapat dibeli. Jika barang yang diperlukan oleh pembeli tidak ada di gedung ini, maka tuan empunya gedung akan mencari, memesan sehingga barang ini didapati. Kami cukup hairan, malah seorang kawan saya bertanya apakah gajah juga dapat dibeli dari gedung ini? Mister Manjeet menganggukkan kepala.

Betul hebat gedung membeli-belah dalam kota yang paling besar dalam dunia ini. Saya tidak dapat menggambarkan kehebatan gedung ini kerana di pekan Kuala Klawang hanya ada kedai-kedai kecil tidak sampai 30 buah. Dari pekan kecil ini kami dapat membeli barang harian – gula, tepung, minyak, susu dan keperluan lain. Di pekan ini juga, orang kampung menjual getah sebagai punca ekonomi.

Dalam pekan kami ada sebuah pasar kecil - empat atau lima gerai – yang menjual sayuran segar, ikan dan daging. Sayuran ini datang dari Titi dan kawasan persekitaran yang tidak begitu jauh dari Kuala Klawang. Ikan pula datangnya dari Port Dickson atau Melaka. Dua gerai daging - daging lembu disembelih di kampung dan daging babi disembelih di pinggir pekan.

Ini adalah zaman sebelum Giant, Tesco, Carrefour, Sainsbury, Walmart datang menceroboh memasuki negara-negara dunia ketiga. Ini sebelum wujudnya dasar globalisasi yang memaksa negara-negara dunia ketiga membuka pasaran mereka kepada syarikat multi-nasional. Ini adalah zaman sebelum Thierry Rommel membuka mulut busuknya tentang dasar Bank Dunia, FTA dan WTO dan pasaran bebas.Saya tidak ingin dianggap Marcel Proust - A la recherche du temps perdu – mencari detik yang hilang. Saya juga tidak ingin dianggap seorang romantis dan bernostalgia terhadap masa lampau. Saya insan realis yang menganggap kuasa imperial kapitalis moden ini sedang mendatangkan lebih banyak mudarat daripada kebaikan.

Sekali imbas kita melihat para pengguna yang datang membeli-belah di gedung pasar raya cukup menguntungkan. Bahan-bahan harian, kain baju, perabot dan bahan makanan semuanya boleh didapati dengan harga yang lebih murah. Memang betul jika kita lakukan perbandingan di antara satu kilo bawang besar di pasar raya dengan harga di kedai runcit dekat rumah kita, harga pasar raya lebih murah.Waspada, kerana hakikatnya kita sedang membayar harga yang lebih tinggi. Harga ini tidak dapat dilihat dalam bentuk ringgit sen yang keluar dari saku kita. Walau apa pun, kita semua sebagai pembeli sedang membayarnya harganya. Harga pertama ialah hilangnya mata pencarian atau tertutupnya kedai-kedai kecil yang biasanya berselirat di kawasan perkampungan dan perumahan kita.

Kedai runcit di kawasan perumahan atau di kampung-kampung ini, adalah sebahagian dari penjana ekonomi tempatan. Kedai-kedai ini mungkin dilihat kecil tetapi kedai runcit ini telah memberikan khidmat kepada para pengguna. Pemilik kedai-kedai runcit ini adalah pengusaha yang berdikari. Jaringan kedai-kedai runcit biasanya dikendalikan oleh anak isteri dan kaum keluarga. Perniagaan runcit ini jika dihitung pasti menjadi satu kumpulan penjana ekonomi yang besar.Perniagaan runcit tempatan inilah yang sedang diasak dan cuba ditewaskan oleh syarikat pasar raya multi-nasional. Peruncit-peruncit kita yang sedang menjalankan perniagaan wajib dilihat sebagai penyumbang positif terhadap ekonomi tempatan. Hasil pendapatan mereka tidak pernah meluncur ke London, Paris, Brussels atau Rome. Peruncit tempatan tidak terikat dengan permintaan pemegang saham. Peruncit tempatan tidak juga begitu terikat dengan pergolakan pasaran dunia

Sokongan terhadap ekonomi tempatan ini penting. Hasil dari dana perniagaan tempatan akan dijadikan modal untuk terus melabur kembali di kawasan pasaran tempatan. Dari dahulu lagi peranan pekedai kecil ini amat positif dalam membangunkan ekonomi tempatan. Memang betul, di sini saya bersikap nasionalis kerana menyokong perniagaan tempatan. Ini kerana saya sedar pengaliran dana ke luar negara akan menjerut ekonomi kita dalam masa jangka panjang.

Gedung pasar raya multi-nasional berjaya menjual dengan murah kerana mereka menjual dengan jumlah yang banyak. Dalam masa yang sama mereka berkeupayaan mendapat sokongan modal antarabangsa dalam usaha untuk melumpuhkan para peruncit kita. Kekuatan modal memastikan yang mereka dapat bertahan lama walaupun dengan harga barangan mereka agak murah.

Harga murah ini pun sebenarnya satu ilusi. Para pengguna tidak sedar bahawa kebanyakan bahan-bahan yang dijual di pasar raya ini semuanya mereka ambil dengan cara berhutang. Ertinya apa yang terletak di chiller sayuran, atau di rak makanan itu semuanya telah dibayar oleh pembekal. Pembekal tempatan ini hanya akan dibayar sesudah 2 atau 3 bulan kemudian. Di sini dana tempatan dijadikan modal pusingan. Laluan kredit perniagaan seperti ini cukup menguntungkan. Perniagaan runcit tempatan tidak mungkin akan mendapat laluan kredit yang sedemikian lumayan.

Selain dari sokongan modal antarabangsa, gedung pasar raya ini telah berupaya mengepung pasaran. Gedung-gedung ini menyediakan semua keperluan dalam satu bangunan – dari barang dapur hingga ke bedak dan gincu. Dari perabot rumah hingga ke aksesori kereta. Apa yang mereka boleh jual akan mereka jual.

Harga murah ini pula dapat diwujudkan kerana pasar raya ini mengimport bahan-bahan dari negara China. Kualiti dan taraf kebersihan bahan-bahan import ini sedang dipertikaikan. Hari ini, penguatkuasa bahan import di Amerika dan Eropah cukup berwaspada tentang kualiti dan asas keselamatan bahan import dari China. Barangan dari China murah tetapi banyak yang tidak bermutu dan ada yang berbahaya untuk kesihatan. Di negara dunia ketika seperti di negara kita, yang undang-undangnya boleh dijual-beli, bahan-bahan ‘murah dan berbahaya’ ini masuk tanpa dikawal dan dijual di gedung pasar raya.

Gedung-gedung ini wujud dengan pelbagai jenama. Tetapi pada hakikatnya para pemegang saham perniagaan adalah dari kumpulan yang sama. Contohnya, kadang-kadang ada perbezaan harga barangan dari satu gedung ke gedung yang lain. Ini sebenarnya hanyalah taktik pemasaran. Ianya sebagai satu daya tarikan untuk menjemput pembeli. Di gedung mana pun kita membeli belah semuanya akan masuk ke dalam kantung yang sama. Keuntungan ini akan mengalir ke luar negara.

Awal dahulu gedung-gedung ini hanya di buka di bandar-bandar besar, kini ianya telah menerbus masuk ke pekan-pekan kecil. Kedatangan mereka ke pekan-pekan kecil pasti akan mengasak lagi perniagaan runcit tempatan. Kawasan-kawasan lapang yang dulunya padang permainan diambil oleh pasar raya untuk dijadikan tempat letak kereta.

Harga yang mahal juga sedang kita bayar kerana semua bahan-bahan dari pasar raya ini telah di bungkus dalam pelbagai jenis kotak. Bertan-tan kotak-kotak plastik dan poly yang amat susah untuk dilupuskan akhirnya akan membanjiri kawasan perumahan kita. Kita membayar harga pelupusan sampah-sampah ini, walhal yang mengaut untung ialah pemegang saham gedung pasar raya. Harga yang paling mahal yang sedang kita bayar ialah hilangnya nilai kemanusiaan kita ketika membeli-belah di pasar raya. Kita tidak lagi berbual, tawar-menawar atau gelak ketawa dengan si penjual. Dalam pasar raya tidak ada hubungan intim antara manusia pembeli dengan manusia penjual. Hubungan kemanusiaan telah putus. Pembeli hanya berhadapan dengan barang dan tanda harga. Semuanya dilakukan oleh mesin dan komputer.

Bila saya melihat gedung pasar raya ini maka saya teringat cerita Mister Manjeet. Gedung-gedung besar dari kota London itu kini telah sampai ke Seremban, Muar dan Mentakab. Secara rakus gedung ini sedang menundukkan peniaga runcit kita. Bandar-bandar kecil kita akan terkapai-kapai tidak bernafas. Semuanya nanti akan dimiliki oleh modal kuasa empayar imperial yang mengatur strategi perniagaan mereka dari London, Paris atau Brussels. Kita akan kembali melopong seperti saya melihat duit syiling dan penny dari tapak tangan Mister Manjeet 40 tahun dahulu.

理想的力量

我们当不上神仙、作不了野兽，唯一的宿命是无法逃离政治。

我们意识到，这个国家归根结底是我们的。我们为个体作决定的同时，也在为集体作决定；诚如我们争取自己的自由，就是争取国家的自由。“栋梁”太沉重、“主人翁”太浮夸。我们非要自视过人，更不愿假扮清高。我们同是社会的一份子，是僵硬冰冷体制里有血有肉有感情的个人－－
我们要用选票来决定自己在马来西亚这片国土上，以什么方式生活、推崇什么价值与精神文明。我们要提醒朝野政治人物，马来西亚人民在这个国度里，理应享有的权利、地位与尊严。
我们用选票纠正当下。

我们十分清楚，国家机关太庞大，官僚体系太臃肿，一张选票太薄弱。然而，现实的不理想，让对理想的追求变得十万火急。十万签名也好、百万选票也罢，皆始于第一个名字。任谁也无法预估，我们的每一张选票，都可能是压倒骆驼的最后一根稻草。

的确，我们无权批准发展图测，挡不住水灾；我们无权鉴定承包商黑名单，堵不住漏水。然而，我们有能力用选票阻拦脑袋破漏、作风流氓的议员跨入国会门槛，在国会直播前删减低俗的对白、胡闹的片段，抽掉发飙叫旅客回国、用唇舌揩油的九流角色。

我们无权漏夜宣布燃油价格调涨、我们无权解密大道合约。过去我们抗议燃油调涨时，让38岁的同胞用光秃的头颅去顶住红色的警棍，换来了六针；我们让为了向首相说真话的大专生，任由水炮扫射。今天，我们没有以牛车代步，也没有以警棍作武器，但是这一次，我们决定用选票，重复说真话的坚持。

我们无法确保当权者在制订第九马来西亚计划、五年教育大蓝图时，采纳民间的意见。我们没有权力分配拨款、没有精力为华小日夜募捐。我们对三万变三千的魔术没有兴趣、我们不忍再看曾文珩踩空坠楼的悲剧、我们不要不合格（不谙中文）教师任职华小的历史重演。如果我们的良知与记忆还未被白蚁腐蚀、我们要确保手上的选票，不是悲剧电影的入场券。

我们已经厌腻举办座谈会去争论几成的部落客是失业女性，抑或骗子；我们对无法回应者的支支吾吾，已经失去耐性。要结束无理的统治、小人当道的日子，智慧者不能袖手旁观，君子不配保持冷漠。

我们无权撰写历史教科书，于是课本充斥着政客的谎言，继续瞒骗与恐吓新生代。今天我们警告，如果有人还要用霸权篡改历史，我们要用选票纠正当下。

我们用选票坚持理想实现
知识给我们力量、真理给我们勇气。我们没有任人鱼肉的无力感。如果说第11届全国大选选绩是马来西亚人民对肃贪的期待，第12届大选我们会用选票来坚持反贪腐。我们要看到理想获得实现，而不是空中楼阁，更不应退化为徘徊不去的梦魇。

我们年轻，但我们不投情绪票、更不投同情票。我们提醒，一脸哭丧的土霸、泪光簌簌钻戒闪闪的AP王后，再好的演技也不能自证清白，再多的眼泪也博取不到我们的同情；我们吁请，在朝野政党拿出明确的施政纲领，我们今天要决定谁有资格在未来五年治理马来西亚。

我们厌倦了口水文告战。我们不是在用手机短讯投选政治Super Star，不要用抱小孩吻婴孩、搭地铁的画面来转移视线。我们所关怀的是国会通过的法令有没有体现公正、制度有没有保障弱势、公共交通系统是否健全……

我们在用选票建构一个制度－－一个当权者会因为可能被轮替取代而变得谦虚，因制衡力量强大而无从滥权的制度；一个在野党会因为竞争平台公正，而继续以执政愿景、施政理念与政敌在选举制下竞争的制度。

我们亲自动手主宰命运！
从今天开始，我们不要羡慕台湾的施明德如何发动百万红军天下围攻陈水扁；我们不需要龙应台隔岸为我们放“野火”；我们不用向香港的梁文道取经年轻人应该怎样做。

我们不要到电影院去借300壮士抵抗300万军马的悲壮来自我陶醉、我们不要重复叙述黑人妇女罗莎（Rosa Parks）如何坚持拒绝把巴士的前座位子让给白人……他们用了上帝赐予的双手，信念所支撑的勇气，亲自动手改变自己与国家的命运；我们今天不愿赘述，我们只想用行动在人类文明历史上再添光辉的一页。

马来西亚联邦宪法唯独没有赋予我们悲观的权利。如果选票是我们乐观的理由，我们今天是孤注一掷。我们不要埋怨，我们不要让死人的选票骑劫活人的民意，因为死人不会理解活人憧憬的未来－－

情侣在黑夜的公路上不再害怕遭劫奸、警察伸出援手不为咖啡钱、发言者不必因为说真话而担心秋后算帐、父母不必漏夜铺草席给孩子排队登记上学、学生不会在电视上看到举剑的教育部长、没有动辄查禁书本报刊，只有更多资料观点的反驳、不会再有第二个母亲为自己在扣留所中离奇死亡的孩子无语问苍天、园丘工人不必在贫穷线下辛苦求存、上医院求治者不会因为交不出抵押金而断气……

我们把自己的名字登记为选民。我们期盼在第12届全国大选后，哪怕是迟了半个世纪，我们还赶得及高喊：“终于独立了！终于独立了！”

题记：本文是“青年登记选民运动2007”的主题文章，旨在阐明这项运动背后的理念与价值追求。第12届全国大选迫近，动力青年（Y4C）与隆雪华堂民权委员会联合举办“青年登记选民运动”，以新颖有趣的方式，推广选民登记与选民教育，让青年参与到民主生活。本运动在7月15日举行盛大的嘉年华，有丰富的歌舞表演、朝野政党展览、选民登记、青年才俊演讲，为运动暂告一段落。

理想的力量——给青年选民的信动力青年、隆雪华堂民权委会

Gunakanlah dengan free tanpa was-was !

Dua hari lalu, satu pengumuman semoga-moga angpau kepada rakyat Bagan SPU telah diberi menjelang menyambut perayaan tahun baru cina, pembayaran Tol Sungai Nyior ditangguh kan buat selama-lamanya atas permintaan rakyat jelita Bagan SPU. Maka gembiralah semua rakyat jelita yang tinggal di Bagan SPU.

Akan tetapi, pengusaha tol masih menyediakan anggota nya untuk mengawal palang tol seagak-agak ia mengutip tol terhadap setiap kenderaan yang melaluinya. Aku terbinggung kini, kenapa pula perlunya mengupah kakitangan-kakitangan untuk mengawal palang tol malahan ia nya free untuk diguna seperti apa yang telah mengumumkan.

Janganlah risau, kita tak perlu bayar sekarang, kok-kos nya akan ditanggung dan dibayar nanti.


Siapa bayar?

Lihat lah sendiri. Si pambayar Cukai lah yang akan membiayai projeck ini. Dato Seri Samy Vellu tidak akan mangumumkannya dengan rasmi, tetapi dengan tidak rasmi ia adalah satu pencapaian dan setujui dari Kabinet.

Satu lagi Projek sumbangan dari Kerajaan Barisan Nasional, kerajaan yang di pilih oleh kita semua.

Carrums, you are cornered.

Where are we now,
the giant elephant is crushing the mini mices?

我們反對以大欺小！
我們反對弱肉強食！

NST bully kecik,
NST jatuh maruah Bangsa Malaysia.

Calling to all Bloggers, stay united!
Together we stands! Like a Rock!! Like Jeff Ooi!!!